மழை இரவுகள்

பட்டியற்ற மாடுகள் தெரு மரங்களில்

உறைந்திருக்க பெருமழை பெய்தது

புளுதியடங்க மின் குமிழ்கள் சிரித்தன

விடுதியில் தொடங்கிற்று மழை உரையாடல்

சாளரங்களை திறந்து ரசிப்பவனும்

குளிர் தாங்காது மூடுபவனும்

மின்கம்பிகளின் அடியில்

இருட்ட உருவங்களுக்கு அஞ்சுபவனுமாய்

சாளரங்கள் திறந்து மூடும் 

எப்படியும் ஒருவன்

துப்பாக்கிகள் அலையும் இரவு பற்றி நிதானமாயிருப்பான்

கதவுகளை இறுக்கி பாதுகாப்பான்

இரவை அமத்தும் அவனை மீறி

கூச்சல் போடும் மீதிப்பேரும்

அடிக்கடி தூரத்தில் தெரியும் துப்பாக்கிகளை

அண்மித்து வருவார்கள்.

மழை நாட்கள்

மழை இரவுகள் 

மழைத் தெருக்கள்

குறித்து ஒருவன் பேசத் தொடங்க

புத்தகங்கள் ஒதுங்கின

எப்போதும் மழையில் நனையவும் 

நனைந்தபடி சைக்கிளில் திரியவும் 

ஆசையோடிருக்கிறோம் மூடுண்ட நகரில் 

இரவு, மழை, தெருக்கள்

வேறுபாடின்றி இணைந்து கிடக்கும் நாளொன்றில் 

ஒரே ஒருமுறை நகரை சுற்றி வருதலை நினைக்க
மனதில் விழுந்தது ஒரு மழைத்துளி 

மழைப் பின்னிரவில் நீண்டது

கதவுகளை தாண்டி

புத்தகங்களை நோக்கி 

மழைநாட்களின் இரவுகளையும் 

தின்னுதொரு துப்பாக்கி 

0

2007

ஈமத்தாழி

மஞ்சளும் சிவப்புமான 

ஏதேதோ பொருட்களெல்லாம் தோரணங்களாக 

துயிலும் இல்ல நினைவுப்பாடலை முணுமுணுக்கிறான்

யாரோ ஒரு சிறுவன்

 

அழ முடியாதவர்களுக்காய் வானம் உருக

விளக்குகளின் ஒவ்வொரு துளி நெருப்பிலும் 

தெரிந்தன களம் சென்ற வீரர்களின் புன்னகை

மற்றும் இறுதிக் கையசைப்பு

 

துயிலும் இல்லங்களின்மேல் முகாங்கள்

கல்லறைகளின் மேல் காவலரண்கள்

சிதைமேடுகளின் மேல் துப்பாக்கிகள்

 

மண்ணுக்காய் மாண்டுபோனவர்கள் உறங்கும் 

மயானங்களைகளிலும் துப்பாக்கிகள்

புதையுண்ட சிதைகளோடான யுத்தம்

இன்னும் முடியவில்லை 

 

வாழ்தலும் இல்லை

நினைவுகூர்தலும் இல்லை

கண்ணாடிகளெங்கும் தெறிக்கின்றன 

தடைசெய்யப்பட்ட முகங்கள்

 

சிதைக்கப்பட்ட கல்லறையை சுற்றித் திரியும் 

தாயொருத்தி சிந்தும் ஒரு துளி கண்ணீர் 

இரண்டாய் பிரித்துவிடுமா இத் தீவை?

 

வெறித்துப்போயிருக்கும் தெருவில் 

வீரர்களின் நினைவுப்படங்களிருப்பதாய்

பூக்களை வைத்துச் செல்லுமொரு தாயின் 

ஈமத்தாழிபோல் கனத்திருக்கும் நெஞ்சில் 

கோடிச் சுடர்களின் அனல்

0

நன்றி- குளோபல் தமிழ் 

நாடற்றவர்கள்மீது சரிந்த மலை

ஒளித்து விளையாடும் அம்மாவும்

தெருவும் தேயிலை மலையும் 

மீண்டும் வருமெனக் காத்திருக்கும் 

குழந்தையின் முன்னால் 

குருதியை உறிஞ்சும் அட்டைகளும்

வெறும் கூடைகளும்

துளிர்த்திருக்கும் கொழுந்துகளும்

அடர்ந்த செடிகளுமாயிருக்கும் தேயிலைத் தோட்டங்களும்

உழைத்துழைத்துக் கூனிய முதுகளுடன்

கொழுந்துப் பைகள் கொழுவிய தலைகளுடன்

மலைக்கு வந்த நலிவுண்ட பரம்பரையின் 

புகைப்படங்களுடன் எல்லாவற்றையும் மூடியது மண்

ஒவ்வொருவராய் தேயிலைச் செடிகளுக்குள் 

புதைக்கப்பட அதன்மீதேறி 

கொழுந்தெடுத்த சந்ததியை ஊரோடு மலை விழுங்கிற்று

எவ்வளவெனிலும் சம்பளம் 

எத்தகைய குடிசைகளெனிலும் வாழ்வு

மயானங்களுமற்றவர்களின்மீது சரிந்தது பெருமலை

ஒடுங்கியிருக்கும் லயன்களிலிற்குள்

வெளியில் வர முடியாதிருந்தவர்கள் 

ஒரு நாள் மலைகள் தம்மீது சரியுமென நினைத்திருக்கவுமில்லை

வாக்குரிமையோடு நாடற்றிருப்பவர்களின் 

கண்ணீரின்மீதும் சிதையின்மீதும்

மீண்டும் மீண்டும் தேயிலைச்செடிகளை நாடும்

மலைத் தேசத்தில் சரிந்த மண்ணில்

புதையுண்ட குழந்தையைத் தேடிப் பிதற்றும் தாயொருத்தியின்

சாபத்தை கேட்டு பதிலற்றுக் கிடக்கிறது

ஊரை விழுங்கிய மலை.

அம்மதான் ஒழித்து விளையாடுகிறாள் எனில்

வீடும் ஊரும் தெருவும் தேயிலை மலையும் 

ஒளித்து விளையாடுமா?

மாபெரும் கேள்வியோடிருக்கும் குழந்தை 

அழத் தொடங்கும்போது

இந்த மலை என்ன பதில் சொல்லும்?

யார் யாரோ மலைகளைத் தின்றனர்

மலைகளோ தம்மை நம்பியிருந்த

சனங்களைத் தின்றன.

0

தீபச்செல்வன்

நவம்பர் 2014

நன்றி - கரை எழில், குளோபல் தமிழ். 

தலைவியை இழந்த வானம்

போருக்குப் புதல்வர்களை தந்த தாயாக வானம் அழுகிறதென
எழுதிவளுக்காய் கவிழ்ந்து கிடக்கிறது பூமி

பாலையை கிழிக்கும் குரலில் பேரன்பு
கந்தகம் படிந்த முகத்தில் அழகிய புன்னகை
இரும்பு மனுசியின் கம்பீரத்தில் சீரழகு
தாய்மை நிறைந்த நிகரற்ற தலைவி

வீரக் கதைகளில் சீருடைகளுடன்
இன்னும் உலவும் தலைவியின்
மௌனத்திலும்
இறுதி வார்த்தைகளில் உறைந்திருந்தது
மாபெரும் நெருப்பு

வாதையின் பிணியே சூழ்ச்சியாய்
தன் புதல்வியை தின்றதென
புலம்புகிறாள் தாயொருத்தி
நெஞ்சில் மூண்ட காலத் தீயே
தன் தலைவியை உருக்கியதென
துடிக்கிறாள் சேனைத்தோழியொருத்தி

மௌனமாகவும்
சாட்சியாகவும் வாழட்டுமென நினைத்திருந்த
தலைவியையும் இழந்தோம்

பரந்தன் வெளியில் அலறி விழுமொரு பறவையை
தேற்ற வார்த்தையற்றிருக்கிறது துயருண்ட தேசம்
ஊழித் தாண்டவத்தில் அழித்தனர் லட்சம்பேரை
எஞ்சியோரை மாண்டுபோகும்படி செய்தனர்

இனி?

ஊழியின் ஈற்றில் சரணடையும் தன் சேனைக்கு
தலைவி கூறியது இப்படித்தான்
'இத்துடன், எதுவும் முடிந்துவிடவில்லை'

தீபச்செல்வன்

தமிழினி தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் மகளீர் அரசியல் பிரிவுத் தலைவி. 1991இல் விடுதலைப் புலிகள் இயக்கத்தில் தனது 19ஆவது வயதில் இணைந்த அவர் 2009 இறுதி யுத்தத்தின் பின்னர் வவுனியா முகாமில் வைத்து கைது செய்யப்பட்டார். நான்கு வருட தடுப்புக் காவலின் பின்னர் 2013இல் புனர்வாழ்வு வழங்கப்பட்டதாக ககுரி விடுவிக்கப்பட்ட தமிழினி 2015 அக்டோபர் 18 புற்றுநோய் காரணமாக காலமானார். 

துடைக்க முடியாத குருதி

மிக மிக எளிதாக சிந்தவைக்
கப்பட்டதுபோல
மிக மிக எளிதாக துடைக்க முடியாத குருதி

யாரும் அறிந்திரா விதமாய் உறிஞ்சினர்
வாழ்பவர்களின் குருதியையும்

மாபெரும் சவக்கிடங்கைமூடும்
மாபெரும் இரத்தப் பெருவெளியை துடைக்கும்
உதவிக்கு
மாபெரும் சனங்களை வீழ்த்திய அதே கரங்கள்

வெடிலடிக்கும் கொடிகளோடு
எலும்புக்கூடுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட ஐ.நாவில்
பேரம் பேசும் கொலையாளிகள்
இடைவேளையில் அருந்தினர்
ஒடுக்கப்பட்ட குழந்தைகளின் குருதியை

இறுதியில் ஒரு முடிவுக்கு வந்தனர்
கொன்று தின்றவனே
தன் வாயினை துடைக்கட்டுமென

பூமியெங்கும்
நீங்க மறுக்கும் குருதிக்கறைகள்

அது அவ்வளவு எளிதல்ல

மிக மிக எளிதாக சிந்தவைக்கப்பட்டதுபோல
மிக மிக எளிதாக துடைக்க முடியாத குருதி

எளிதாக மறைக்கப்பட்ட
ஒன்றரை லட்சம் உடல்களைப்போல
நசிக்கிப் புதைக்க முடியவில்லை
அழிக்கப்பட்டவர்களின் குரல்களை

தீபச்செல்வன்

நன்றி: குளோபல் தமிழ் செய்திகள்

முளைத்தல்!

தலைகள் கொய்யப்பட்ட பனைகள்
இனித் தளைக்கப்போவதில்லை
ஆனால்
மண்ணில் புதைந்திருந்த விதைகளிலிருந்து
மீண்டும் வடலிகள் முளைக்கும்
0

தீபச்செல்வன்

நன்றி: 'ஞானம்' அய்ப்பசி இதழ்

பசி

எரியும் அனலில் 

தேகத்தை உருக்கி

உயிரால் பெருங்கனவை எழுதிய 

ஒரு பறவை

அலைகிறது தீராத் தாகத்தில் 

ஒரு சொட்டு நீரில் உறைந்த 

நிராகரிக்கப்பட்ட ஆகுதி

வேள்வித் தீயென மூழ்கிறது

சுருள மறுத்த குரல்
அலைகளின் நடுவில் உருகிய ஒளி

உறங்கமற்ற விழியில் பெருந்தீ

இறுதிப் புன்னகையில்

உடைந்தது அசோகச் சக்கரம்

எந்தப் பெருமழையாலும்

தணிக்க முடியாத அனலை

இன்னமும் சுமந்து திரிபவனுக்காய்

ஒருநாள்

எழுமொரு நினைவுதூபி 

வந்தமரும் ஒரு பறவை

நிறைந்திருக்கும் பூக்கள் 

தணியும் அவன் பசி. 

தீபச்செல்வன்

25.09.2015

திலீபன், தியாகி, இந்தியா, ஈழம், அகிம்சை. போராட்டம், காந்தி, பாரதம், புலிகள், மாவீரன்

நாடற்றவரின் கடல்

தொழவும் தெரியாத  குழந்தை
பலியிடப்பட்டிருக்கிறது புத்தருக்காய்

இன்னும் ஒரு வார்த்தையேனும் பேசியிராத குழந்தை
கொல்லப்பட்டிருக்கிறது அல்லாவை பழி தீர்க்க

நடுக்கடலில் மிதக்கின்றன
குட்டிப் பர்தாக்களும் தொப்பிகளும்

வாளோடும் துப்பாக்கிளோடும்
துரத்த வேண்டாம்
அவர்களாகவே தம்மை அழித்துக்கொண்டனர்
நாடற்றவர்களாக புறப்பட்ட வேளையில்

கரையற்றிருக்கின்றன கண்ணீராலும்
இரத்தத்தாலும் ஆன படகுகள்

கருணைக்காய் தவிக்கும் ஒரு ரோஹிங்ய
குழந்தைக்காய்
வன்முறையாளர்களிடம் அகப்பட்டுப்போன
புத்தரால் என்ன செய்யலும்?

பசியோடு மடியுமொருவரின் மரணத்திற்கும்
மியன்மார் இராணுவத்திற்கும் தொடர்பில்லை எனச் சொல்லுக

கரைகளுக்காய் கையேந்தி கடலில் புதையுண்டவருக்கும்
பவுத்த வெறியர்களுக்கும் தொடர்பில்லை எனச் சொல்லுக

எண்ணைய் படகுகளில் சனங்கள் புறப்பட்டமைக்கும்
மௌனிகளாக இருப்போருக்கும்  தொடர்பில்லை எனச் சொல்லுக

நாடற்றவர்கள் தத்தளிக்கும்  கடலில்
தெய்வமும் இல்லை
அரசும் இல்லை
இராணுவமும் இல்லை
ஐ.நாவும் இல்லை

0

நன்றி: காலச்சுவடு, யூலை 2015

கிளிகளற்ற நகரம்

மயானம் ஒன்றைப்போலிருக்கும்
இந்த நகரில்
அன்று தனிமையிருக்கவில்லை

வர்ணமிகு இரவு விளக்குகள் பூட்டப்படவில்லை
வீதி அகலமாக்கப்படவில்லை

எண்ணற்ற விளக்குகள் எரியவிடப்பட்டபோதும்
நகரத்தை முடியிருக்கும்
இந்த கொடு இருள் அன்றிருக்கவில்லை

அந்நிய மொழியில் எழுதுவும் எழுதப்படவில்லை
ஆக்கிரமிப்பாளர்கள் யாரும் குடியேறவுமில்லை

மரண வீடு ஒன்றைப்போல
கடாசிப்பூமரங்கள் நாட்டப்பட்டிருக்கவில்லை
எந்த பேயும் உரைநிகழ்த்தவில்லை
கொலையாளிகளின் படங்களெதும் தொங்கவில்லை

இப்படித் தனியே அலையுமொருவனைப்
பார்த்திருக்க முடியாது
எங்கு சென்றனர் என் சனங்கள்?

இப்படித் தனித்திருந்து
ஒரு கவிதையை எழுத நேரிடுமென
நினைத்திருக்கவுமில்லை

ஏதோ இருந்தது
நாமிருக்கவும்
சிரித்திருக்கவும்

அன்று நாமிருந்தோம்
நான் மகிழ்ந்திருந்தேன்
இங்கு உன்னத வீரர்கள் எம்மை சூழ்ந்திருந்தனர்
எங்கள் நகரம் எங்களுக்காயிருந்தது

இன்று, காணவில்லை ஒரு கிளியையும்

2014

தீபச்செல்வன்

நன்றி: ஜீவநதி (ஈழக் கவிதை சிறப்பிதழ்)