எழுதியவர்___________________________--------------------------தீபச்செல்வன்
-------------------------------------------------------------
எனது அறையை சூழ்ந்து வந்தன
பல மிருகங்கள்
இரவை கடித்து குதறிய
மிருகங்களின் வாயில் கிடந்து
இரவு சீரழிந்தது
நிறுத்தப்பட்ட துப்பாக்கிகளின்
முன்பாக
எனது இரவின் பாடல்
விழுந்து சிதறிக் கிடந்தது
இன்னும் எனது காதலி
அறைபோய்ச் சேரவில்லை.
மிருகங்கள் பாதையையும்
அறுத்து தின்றன
பேரூந்தை விட்டிறங்கி அவள்
வயல்களுக்கால்
நடந்து போகிறாள்
இருவரும் அறைபோய்ச் சேர்வதற்கு
இடையில்
ஆயிரம் மிருகங்கள் வழிமறித்தன.
பறித்து வீசப்பட்ட
எனது சைக்கிளில் ஆயிரம் குண்டுகள்
பொருத்தப்பட்டிருந்தது
கால்களிற்குள் மாட்டி
அறுந்து போன ஒரு செருப்பை
காவிச் சென்று ட்ரக்கில் போடுகிறது
மோப்ப நாய்.
அறை முழுக்க
அறைகளை முழுக்க
மோப்பமிடுகிறது அந்த நாய்
புத்தகங்களையும்
பேனாக்களையும்
ட்ரக்கில் நிரப்பிவிடுகிறது.
அந்த மிருகங்கள்
என்னை நெருங்கி அறைந்து விடுகின்றன
கைகள் கழன்றுவிட
நான் முண்டமாகிக்கிடந்தேன்
தணிக்கை செய்யப்பட்ட
செய்தியை
வானொலி வாசிக்கிறது.
சொற்கள் கொலை செய்யப்பட்டு
புதைக்கப்பட்ட
துப்பாக்கிகள் விழுங்கிய இரவின்
மறுநாள்
குருதி வடியும் புத்தகங்களை
சுமந்து
நானும் அவளும் வகுப்பறைக்கு போனோம்.
-----------------------------------------------------------------------------
07.05.2008 அன்றைய இரவையும் மறுநாள் காலையையும் இணைத்து
---------------------------------------------------
1 கருத்துகள்:
நல்ல கவிதை என்று கூறமுடியவில்லை. நல்ல கவிதைகள் செய்ய முடியாத ஏதோ ஒன்றை எனக்குள் செய்து பார்க்கிறது உங்கள் கவிதை. வாய்விட்டு அழமுடியாத அவதி.
கருத்துரையிடுக