எதுவும் திரும்பியிராத காலத்தில்
தலைவனற்ற நிலத்தில்
காவலை விழுங்கும் அரண்களுக்குள்
சனங்கள் வசிக்கின்றனர்
இராணுவமுகாங்களுக்குள் வீடுகள் இருக்க
நிலமெங்கும் துப்பாக்கிகளின் நிழல் அடர்கிறது
புன்னகையிலிருந்து இரத்தம்வரை
எல்லாவற்றையும் உறிஞ்சும்
துப்பாக்கிகள் தெருக்களை ஆள்கின்றன
கிராமங்களில் நிரப்பட்ட யுத்த ஆயுதங்களும்
நகரங்களில் பறக்கும் இராணுவக் கொடிகளும்
சனங்களின் பூமியைக் கொல்கின்றன
கோயிலின் கோபுரங்களில் சப்பாத்துக்கள் ஏறியாட
ஆறுகளில் இராணுவ வண்டிகள் குதித்தெழும்ப
மரங்களில் இராணுவ உடைகள் போர்க்கப்பட்டிருக்க
எல்லாம் கொல்லப்பட்டன
சுற்றுலா தேசத்தின் காட்சிகள் விளம்பரமாக
கடதாசித் தலைவர்கள்
போர் தின்ற சனங்களின்
தலைகளுக்காய் அடிபடுகிறார்கள்
காவல் இழந்திருக்கும் நிலத்தில்
எல்லாம் பறிக்கப்பட்ட
எதுவும் இல்லாத ஒரு காலம் வந்தது
யாரும் கொல்லப்படக்கூடிய
எதுவும் பேசமுடியாத ஒரு காலம் வந்தது
இதற்கு முன்பு இந்த நிலத்தை
யாரோ காவல் செய்திருக்கிறார்கள்.
0
நன்றி - யூனியர் விகடன்
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக